е (гл.) - последен (прид.)

Но тоа е последниот шах што може да го даде.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
150. Кралот Марко (ок. 1335-1395) е последниот крал што владеел во големиот дел од Македонија пред повеќевековната власт на турските султани и станал најпознат јунак на епското народно творештво не само на Македонците, туку и на сите јужни Словени.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ние видовме оти во Македонија името Бугарин е последната метаморфоза во развивањето на нашето национално самосознание и дека е резултат на таа политика и општествена положба во којашто бевме поставени од завојувањето на Балканскиот Полуостров од Турците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа што е последен не значи дека е безопасен и дека нема претензии за развој.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Крајот е последна пречка помеѓу кодифицираната парадигма и безграничното.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кругот се затвора. На почетокот, во гимназијата, тој беше првиот над чија книга заплакав, а сега ми е последното задоволство...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Денеска е последниот ден од мојот досегашен живот. Денеска имам неполни дваесет и една година.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Прво, уште на пристапот кон колибите, збиени една до друга на една зарамнина, со безброј плевни и кошари наоколу, ги нападнаа булук кучишта, та изгледаше дека на Бојан и Денко овој ден им е последен ден од животот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Може тоа да ти е последно замижување, што се вели, и повеќе да не се опулиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А не можевме ни насоне да претпоставиме дека тоа е последната зима од нашето време со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
64 Последната ноќ на светот „Што би сторила кога би разбрала дека ова е последната ноќ на светот?“ „Што би сторила? Сериозно мислиш?“ „Да, сериозно.“ „Не знам, не сум размислувала.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Извесно е: мајсторот на оваа мистериозна авангарда околу 1620-та, дошол од Мец.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој е последниот „голем“ манирист на европското сликарство по Тинторето и Греко.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Или ова ќе е последно нивно видување, збогување, што ли?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)