Децата по цел ден јадат тиква, семки, и не се знае кој повеќе е обркан, крмнакот или тие. Туку нели им е слатка, ако се обркани.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Добар е и вака да се јаде, со џимиринки, со сирење, или со кисело млеко, но многу е посладок ако пред тоа се потпече, во тепсија, заедно со џимиринките, или со сирењето.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Повеќе не се издржува: ни сон доаѓа, ни залакот е сладок...“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ти офна од болка што ти е слатка затоа што доаѓа од мене.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ноќва за прв пат ти ја подарувам таа слаткост.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Апокалипса. Крај на светот што го познавам. Колку е сладок новиот почеток.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Марија, обиди се еднаш. Тоа е слатка болка, сѐ друго е горка суровост. Обиди се.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тешко на тој што не знае што е сиромаштија, вели дедо, оти никогаш не ќе дознае колку е слатко јадењето кога си изгладнет.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Е, кога ми е посладок сомунов со тан-алвава, бре браќа, им велел на другарите си, како да јадам од дома ’ржани леб?“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Штета, сега на стари години ми е сладок како еурокрем.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Да ја видиш колку е слатка. Би сакала ли да ја запознаеш?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Напосле Лидија вели: - Леле, Зоки, ама е сладок сиот свет! Да го изгризам ли?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Големите изненадувања што не можеше да ги искаже со зборовите кои ѝ недостасуваа, ги изразуваше со извикот „лааа“.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
И со мајка му живее! - а девојчињата повторуваа: - Ако де! Кутричкиот, колку е сладок! Срцушко!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Нејзините гради нежно се прививаат крај него. Устата ѝ е слатка.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)