Огнот е угаснат, ама жарје уште има. Во устата, во грлото, во целата утроба.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Арсо е сам во тесна теснина, светилката е угасната, но тој ја гледа јасно карпата таму на неполни триесет сантиметри.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)