Сѐ му е едно. Настапува часот на примиреност.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Та, нели индиго бојата донесена од пазарот за мирудии во Гоа е длабока колку дното на Индискиот Океан, или далечна колку врвовите на Хималаи, а тоа е едно исто?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
ИДЕИТЕ НА АДА - Лето во Скопје, тоа ти е како зима во Гоби.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Свикнав веќе, и сѐ ми е едно... И затоа не мачи се, докторе... Решен сум да си одам...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Се прибирам. Решавам. Станувам. Извинете. Сѐ ми е едно сега за другите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А мораш да работиш. Не знаеш што те чека побргу: дали нива да копаш, дали добиток да прибереш, дали опута да вразиш. Не е едно.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ибн Тајко ништо не знаеше и за нив, па затоа побрза да рече:
„Верата е едно, а книгите се друго.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)