И за тоа на баба Анча срцето ѝ е полно со радост.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
- Рајчани е полно со Германци! Бегајте! – им велеа луѓето...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А сандакот во ќошето е полно со дрва и јаглен.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Малечката Пелагија сериозно чекори меѓу нив двете, ама дека срценцето ѝ е полно со радост кажуваат нејзините очи исти како сината срча на небото кои ту се лепат на одвај видливата насмевка на мајка Перса, ту на сериозното лице на мајка ѝ која како да води некој безгласен разговор во себе.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Моето срце е полно со добри намери.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Овде е полно агенти, вели, сакаат да ме украдат и да ме носат во Америка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)