е (гл.) - таму (прил.)

Сепак, уверена сум дека и баба ни е таму некаде во нејзиниот лик. Не толку наметливо како Ласа, ама присутна...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Последните неколку години, матичниот лекар го лекуваше од спондилоза, се додека мојот многу добар пријател Даскалов не ги виде метастазите предизвикани од ракот на белите дрободи!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
2. Сопственото јас е исполнето со омраза кон сѐ што е таму.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Одев и сакав да одминам, оти знаев дека Лествичникот не е таму, дека блудничи со девојката во источната одаја на гревот, кога одеднаш ми падна на ум нешто: можеби чашата на Соломон, изворникот изгубен на сите неволји и записи чудни, се наоѓа токму во неговата одаја, на место сосема видно, незаклучено, оти таму законот нема да ја бара, туку на место скришно и недостапно за виделото човеково?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
МЕТОДИ: Уште е таму. Токму кога идеше полицијата, јас побрзав кај тебе. Со писмово.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Тој го напипува чевелот под креветот и замавнува. Искршеното стакло звучно се распаѓа во ситни парчиња а човекот со мундир пак е таму и на тенките усни забележува жолчна иронија.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сѐ е таму наредено така што во душата ти станува светло, мирно и чисто.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А свршеницата не се огласува на неговото довикување зашто тој е во темнината, а таа е таму откаде што блика светлината, нема да дојде, а тој нема очи да ја види... останува само во неговата душа...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И пешкирот е таму зад вратата закачен на дрвен чивилук.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На тоа си мислеше трчајќи накај дуќанот Тимонов и дека како и други Власи и Тимон може да биде неверен но дека за атер на Максима ќе го земе во одбрана, ако не е таму Максим.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сѐ е таму кажано... Класна борба, а буржујот и поповите лажат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Почнувам да викам. - Кој е таму, слушам. - Јас сум, велам, не плаши се!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И да го праша како му е таму, да не му се нозете во длабока вода. Од солзите мои.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му се стори како да стапнал во влагата на некаков гроб и не се чувствуваше ни малку подобро затоа што отсекогаш знаеше дека гробот е таму некаде и дека го очекува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сега Борко е таму, во Долнец. Ако не можеше низ сите последни години на животот да отиде во своето место, сега е таму.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Нема ништо за тоа како ѝ е таму, туку наместо тоа тирада за животот воопшто дека ти е како совалката во разбојот додека се ткае, те турка низ конците на деновите еднаш наваму еднаш натаму како што често знае да каже мајката Роса, ама каде е таа, Пелагија, во тој разбој, не кажува.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Јас во меѓувреме заминав, но слушам дека таа сѐ уште е таму, насекаде околу сивата зграда на булеварот „Партизански одреди“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
- Чашата од прстите на Роза се измолкна но не се скрши. – Да, тој е таму.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ох, не можам ниту да опишам колку прекрасно е таму, горе на небото, со ветерот што минува крај мене и ме носи како пердув.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ниту студент на квантна механика, инженерство (машинство), или математика не би поставил такво прашање; наставникот е таму каде што е, бидејќи знае за предметот повеќе од студентот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со сето свое битие посака да е таму, во тој прекрасен пејсаж, да, така велеше професорот по ликовно: - Пејсажот треба да го почувствувате, па дури потоа треба да го излеете во акварел...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
(Клаус во својата хотелска соба.) КЛАУС: Кој е? (Тишина. Тропање на вратата. Пауза.) Кој е? (Посилно тропање.) Кој е таму?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Кој знае како е таму и што сѐ може да ни се случи.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јас сакам да се вратам во Југославија, велам, а тие ми велат дека е таму многу тешко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Целиот ми е таму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Барем да го испоштам од вошките, што се вели, којзнае како му е таму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)