Зошто е тогаш толку силна желбата за живеење и за добивање знаења, умеења и материјални добивки.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
ПОП ЈАНЧЕ: Ааа... значи го сака? Па добра е тогаш работата.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ноќта е црна постава на денот што се превртува како маскарада Таа е темната утроба на гласот што низ сите ѕвезди везе молчење Најмногу ги сака постелите кревки сред шумниот мирис на боровите Интимна е тогаш и гола како страст што низ смеа мами вечна тишина Па ако тлее нешто живо во неа ќе пеам што мртво не е уште сѐ
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
ИВАН: Каде е тогаш Фезлиев? Да не се има запиено некаде?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)