е (гл.) - топло (прил.)

Во длапката е топло, и мириса на тебе.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Се буди. Станува. Ја фаќа мајка за рака и заедно одат во другата одаја. И тука е топло.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Колку е убаво... - си мисли. И мислата, гонејќи мисла - повторува - колку е топло, колку е тивко...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Само за миг на усните ѝ залепи мислата: дали срцето му е топло?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Надвор е зима, сурова зима. А под стаклата и алуминиумот на оранжериите е топло.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Митко го зема ниското столче и се наместува зад печката, до ѕидот. Тука е топло и пријатно.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Кога е топло ќе си седне дедо Спасе во дворот, ќе си го завитли лулето и ќе пувка важно, важно.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Се смрзнав. Искиснав до кожа. Овде е топло.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
КАТА: (се крсти). Ај, шуќур оти господ ни те донесе со здравје! (На Анѓелета). Крсти се дури е топло.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Веќе е топло, пролет е, па можам да си го наметнам мантило, или само новиов жакет да го носам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
— Колку ми е топло пред твојата уста!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше 5 март, минус 30 степени, ама ни е топло, што се вели, прст да не трае од топлина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јаков чувствуваше дека телото му е топло и од кожата, му се стори, му испарува преостанатиот дел од дивите мириси на Ребека.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Од младите се бара многу: добро да учат, да помагаат дома, да имаат разбирање за сѐ, но товарот на родителите е далеку поголем, од нив се бара да се има дом, да е топло во него, да се има облека, да се има храна, да се имаат пари за кино, за слаткарница, за патувања, за струја, за вода, за кредити и за што ли не!?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Салама не ти купив, уште е топло - да не ти се расипе.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Чудно ми е дека не ме запрашува зошто олку сум се задоцнил, не ме кара дека веќе се стемнило.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Еве, и јајцата се варени; две ќе ти се доста. И пиперка, и два патлиџана и парче сирење.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Мамо, и јас ќе појдам со вас, барем со училишниот двор“, замоли Влатко, ама одговор не можеше да добие, затоа што Мими беше многу возбудена и во мигот даваше отпор - нејќеше да ги обуе белите чорапчиња, лутејќи се дека е топло, дури жешко и може да се оди со боси стапала во сандали.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Во собата е топло. Печката боботи.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)