Сакавме да земеме многу храна, па со козите да се скриеме во блиската планина со пештери, да живееме едно време од млекото на козите па, кога ќе се смират работите, да се вратиме во градот, кога ќе се врати и слободата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ми вели: - Гледај сега! Тамо на едно место живеат едни двајца комшии. Од две вери се.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сѐ било вода во која живеел еден вид животинки: полноглавци со мали нозе и со жабри.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)