живее (гл.) - и (чест.)

Островот ли е формулата за човечката блискот, со својата средморска осаменост, но и со оскудноста со која задно живеат и луѓето од овој архипелаг?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Јаков ноќе живее и ноќе патува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Градоначалникот Карер се врти кон разбиениот и замолчан собир на луѓе што го очекуваа доаѓањето на бродот од Атина во време кога и сувоземните и поморските патишта се несигурни не само од ќудите на времето, туку и од ќудите на луѓето, среде здивеното море на втората светска војна чии бранови, како и овие што, засилувани од ноемврискиот ветер, силовито удираат и на закинтскиот мол.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Ќе ги стасам, им рекол на своите деца. - Пуштете ме да поспијам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во мене: Кај се кријат И живеат И листот И Книгата. утеха Ако нема Измисли утешение: Штом заврши овој пат Овој друм Побарај ме на друг Там ќе сум.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Од него, од неговиот јазик живееме и денес.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Рабле сакаше да го пренесе говорниот јазик во пишаниот јазик: пораз.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ова е време на четириаголни чинии и стаклени фотографии. Може да се живее и во usb.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Рече дека пробал да живее и во големиот, и во малиот свет, но дека никаде не нашол среќа: конечно, ќе му се посвети на Бога, оти има назнаки (токму така рече) дека Бог сака да му се јави.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)