Дури едно време по полноќ можеа да се забележат и секавици, кога грмеа топовите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И не се излага Тренков. Навистина, тие топовски грмежи идеа од Крушево, и навистина Никола Карев со своите другари се расправаше со агите, но не да ги избрка, но сега ја бранеше победата и првата македонска република од турските сили кои донесоа и топови за да ја урнат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Несигурноста на Ѓорѓе ја забележа и Јана. Со цел да го извлече од ваквата непријатност, сама продолжи со претставувањето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Иста грешка се забележува и во филмовите од тоа време.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Но овчарите пак му внесоа возбуда на Стивенс: му кажаа вечерта дека мечката пак ја забележале и тоа на истото она место каде што порано лежела.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Тие денови понагласено забележав и дека сака да ме земе под владение.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Исто така ја забележал и македонската освестеност, „која оди подалеку од локалниот патриотизам“ и дека нивните тежнеења се „насочени кон слободна и обединета Македонија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според него, повлечените граници биле узурпирани, а фактот што немало „независна македонска држава“, според Еванс, не бил резултат на отсуството на македонскиот патриотизам туку со право може да се смета дека е тоа „една од грешките или лапсусите на историјата“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Знаев дека го мрази сожалувањето, а тоа можев да го забележам и од фактот дека не реагираше кога јас дури и наметливо ќе ги употребев зборовите што таа последните денови почна да ги одбегнува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За да го сведам на вистинска мера значењето на нејзиниот збор „часот“ и реков дека не треба толку да е сигурна во своите пресметки во врска со пристигањето на некаков си час.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ло Тек-овите некаде имаа појачало и синтисајзер, а сега ги забележав и обрисите на звучниците поставени над суровите бели рефлектори.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ако уводничарот имал намера читателите да ја сфатат хумористичната поента на карикатурата, тогаш сигурно очекувал без никаков проблем да ги забележат и многуте алузии на машкото геј- културно градиво на кое пред малку се осврнав.
Ова само по себе сведочи за појавата што цело време ја викам геј- иницијација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Очите ѝ се слаби и дење, ноќе е како слепа, одвај ја забележува и светлоста на далечните ѕвезди, тие неми сведоци на оваа необична средба.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Се наоѓаше во предградието на гратчето, во реон полн со големи полиња и куќи што сѐ уште се градеа; забележав и дека по нерамните патишта шетаа многу улични мачки.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Се судрија во тесниот влез.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Не поминаа ни петнаесет минути откако легнат се обидував да читам и така да ги оттргнам мислите од мојот надуен мев, кога вниманието ми го одвлече ритмичен, повторлив звук што не можев да го дефинирам.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Во огледалото одеднаш го забележав и братучед ми облечен во пижами, а зад него се наѕираше ситното телце на Кристина.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)