Значи, намерно или од некои други причини, Стојна се обиде да одглуми дека го заборавила првиот случај и писмото што го испрати се појави (но не знам кој го виде) дури по случајот број два, или, преведено на обичен јазик, со десетина години задоцнуваање.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ќе ти удрат неколку, а потоа пак уште неколку за да не ги заборавиш првите. За секој случај.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)