Мудурот почна оддалеку: — Знаеш што викав тебе, коџабаши?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Трајко седна и завитка цигара, му ја врати кутијата и ја запали цигарата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Татко му завитка цигара, ја запали и рече: - Ајде, Султано, изми му ја раката!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Овој завитка цигара и ја запали.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Никола завитка цигара, ја запали и после го испи кафето.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Вака нема живот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Управникот завитка цигара, ја запали, го измери богатиот трговец со погледот од нозете до главата и праша: - Аирлија, што има?
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Татко му ја извади кутијата со тутун и завитка цигара.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Каква мака? - праша управникот. - Повелете, кажете!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Извади тенеќиена кутија со тутун, без да брза завитка цигара.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Седна скраја, на голата рогозина, завитка цигара, запали.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Писменцето што го држи во пазуварката како да го гори, небаре му се прилепило како лишај на карпа и не знае како да го скрие од погледите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Пусто мајчино срце и за лошо и за добро секогаш е готово да зацвили…“
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тогаш тие пак нешто зборуваа и пак војникот ми рече: - Господинот офицер вели да одиш таму, - тој покажа со рака – и да видиш дали има накој од твоето село.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мајка ми му донесе на осамениот гостин кафе и тутун и тој си завитка цигара, шмркаше и пушеше, а потоа, на крајот, тажно воздивнувајќи, рече: „Мојот бел коњ што ми го украдоа минатиот месец, сè уште го нема.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Зар сите не ја загубивме родната земја?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)