завлече (гл.) - глава (имн.)

Ја завлече главата во биковскиот врат и стана презрив и тврд, се стемни чиниш цел живот да се хранел со гавранови срца. „Во зло време се задеваш со мене.“ И гласот му беше темен.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сака да ја завлече главата во чевелот на Зоки и така како збудален да јури низ станот. И уште што не!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Човекот се искриви на една страна но не падна, со инстикт на желка ја завлече главата во својот стан влечејќи го со себе мирисот на детски пелени и прегорено млеко.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)