Тој ги знаеше и сите млаки каде што можеше да биде задржан тој, а знаеше дека во вакво време дивите свињи се хранат со корењата, што ги ископуваат по тие млаки.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А потоа смигна и не можеше да се види дали очите и понатаму му го задржаа тој спокој, таа рамнодушност, или завладеа во нив ужас.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ама си реков - да не ја задржа тој, на повеќе денови...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)