закопа (гл.) - го (зам.)

Ако носиш нешто неизречено, нешто што те притиска и пече, закопај го во длабока тишина, тишината сама ќе го рече.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
– Тука Хорацио стана од клупата, се загледа кон ситната силуета на гусакот и почна: Ако имаш нешто неизречено, нешто што те притиска и пече, закопај го во длабока тишина, тишината сама ќе го рече...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
— Ами, ајде закопај го детево...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Сигурно болен дошол, рече клисарот. - Закопајте го така, како што е, вели поп Танаско, не преслекувајте го.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)