Татенцето не успеал барем да си ги закопча панталоните, ги држеше в раце и така одеше од одделение до одделение, со оној ист ведар израз што пред малку се читаше на ѕвонаревото лице.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Можеби и тоа разбрало за нашиот празник, околискиот веќе беше запознат, бараше реферат, како искуство да се искористи; татенцето најпосле си ги закопча панталоните (малку се сврти настрана и си ги закопча).
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Бандитите ги закопчуваат панталоните и трчајќи излегуваат од станот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Краста: Никогаш не сум свршил пред да заврши песната! (Го зграпчува Цеце за врат и го фрла на земја) Тоа е многу чудно, секогаш на време! (Ги закопчува панталоните) Одиме, Тики!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тики: Не, Еди!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Сакам да останам сама со својот принц!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)