Не ѝ пречеа нивните маструбантски погледи, ниту прстите замачкани со мармелада и под, но сега мораше да биде отсечена од надворешноста, дури и од тие несмасни, чисти мажјачиња!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Полека го вртеше пердувот низ прстите, не ни забележувајќи дека си ги замачкал со мастилото кое веќе се имаше засушено на наострениот врв од пердувот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)