замижува (гл.) - око (имн.)

А тетка уште лежи на патот и само ја врти, ја поткрева главата и ги замижува очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јасно и чисто ќе го види својот старец како ја одлостува вратата од вагонот и пушта една заслепувачка светлина што ѝ ги замижува очите!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ги замижувам очите и некаде од преку река се јавува петел. Кукуригу!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ти свират гранати и куршуми, а ти ги замижуваш очите и си велиш: Ај, збогум, животу!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)