Заминуваат од своите домови, заминуваат засекогаш - си ги прибрале најнужните нешта во една или две торби, и заминуваат за да си го спасат животот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Постарите можеа и да претпостават, но никој не можеше да си замисли дека заминуваме засекогаш.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Колку долго може да потрае една тајна? Дали треба да ја земеме со нас кога заминуваме засекогаш?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таквото однесување зар не е слугување на гревот? (Ова грев, сфатете го според објаснувањата на берберот Среќко кој, и покрај трите месеци поминати в затвор, не престана да се препорачува како единствен претставник на Господа во нашето место).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)