А и онаа тетка ми Ана, што се замислува таа, дека е уметничко дело на природата?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И замисли таа да те бие по муцка, да ти пцуе мајка, сестра и жена и сите светии...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Нејзиното ползење се случува негде по осетливите премини на сетилата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ако внимателно ја подразгледаш, не е ни којзнае колку убава.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сега и јас можам да си ја замислам таа гасеница на осаменоста.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)