заоди (гл.) - со (предл.)

Дедот Ристе веќе си ја знае должноста: — Ами, ете виа побратимите си загубиле некое шилеже, та дојдоа да го бараат во Рожден, белки е заодено со некои нашинцки овци; токо, земи си столче и седни, вали а борината, и така невестата Менка треба да прошета по дома.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го префрлија ѕидот и заодија со дикат, скоро како на прсти.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)