запише (гл.) - на (предл.)

Џејмс Џонс, на пример, кој се запишал на курс кај некоја образована дама чии студенти ги имитирале стиловите на многу познатите писатели... еден месец Хемингвеј, еден месец Грахам Грин, итн. Мислам дека ова е добра вежба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Еден ден тој ќе исчезне. Тоа му е запишано на лицето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потекнува од семејство на богати индустријалци, кои по потекло биле Евреи, но кои преминале во католици.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Студирал техника во Берлин, а во 1908 година се запишал на техничкиот отсек на Универзитетот во Манчестер.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Имав дечко со кого живеев во стан, ме запишаа на факултет кој го платија неговите родители само за да учиме заедно, така што беше на повидок да ме вработат на многу фина работа за која сонуваа повеќето битолчанки и со која плата ќе живеев убаво и ќе си го плаќав факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Нема поголемо понижување од тоа бившиот дечко, после сѐ, да ми бара некои пари кои неговите родители ги уплатиле за да ме запишат на факултет кој не го сакав и на кој стапнав само двапати. Кога се запишував и кога се отпишував.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тоа лето Рада доби многу поголема слобода. Одличниот успех ѝ овозможи без проблем да се запише на Вишата педагошка школа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Зарем не беше запишано на паноата тоа што сакаа да ни се порача, во списоците за убиените свештеници и верници, па сега мораат и гласно да се читаат овие имиња, да се коментираат нивните дела, со различна интонација на гласот, во зависност вината.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Моќта не можеш да ја запишеш на хартија, рече Фокс, не можеш моќта да ја снимиш на дискета.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Иако беше ретко добра ученичка, не се запиша на факултет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во доцните седумдесети човеков се запишал на скопскиот електротехнички факултет.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Ако не знаел, зошто тогаш последните зборови до мене, кога заспивал во Господа, во светлозрачниот Рим, на четиринаесеттиот ден од месец февруари, на вториот индикт од создавањето на светот, шест илјади триста седумдесет и седмата година, ги запишал на писмо, на книга стуткана, со својот ситен, неубав краснопис, и рекол: „Ова да му го дадете на отец Иларион.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Јас секоја вечер го препишувам словото што е запишано на неа, и секојпат поинаку изгледа словото што го препишувам, со нови значења, и смисла нова добива.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Муурот што ќе го ставиме ќе биде запишан на книга, и ако зборот го прекршиш, ќе одговараш на уќуматот, жими Алах”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Писание, би рекла мајка. Што може да ти се запише на главата, не може на книга.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Христина со вториот маж, децата од вториот брак и внуците живееја на улицата Ваци Ут. Ја имавме запишано на ливче.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сите грдости и убавини не им се запишани на челото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Спомнав некои моменти од заминувањето на мајка ми кон планината што можеби нѐ приближуваат кон нејзината патека на вистината, но сепак никогаш не сфатив кон кого беше упатен оној нејзин прекор, (за грдотиите и убавините на животот) и тоа изречен толку отсутно, без секаква врска со претходните размисли.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А тоа сега најпосле можеа и да го прават ако, меѓу другото, се запишат на факултетски предмет што експлицитно се сосредоточува на геј-мажите и на машката геј-литература, предмет што го предава отворено геј-маж, предмет што се занимава со фикција за геј-мажите напишана од геј-мажи што можат да му дадат глас на машкото геј-искуство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во делот од денот помеѓу пладне и зајдисонце се завршија сите работи: фотографија кај дедо Живко, писмена изјава од него дека сепак ми дозволува да се запишам на Учителска и пари за возен билет и да ми се најдат за овде.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во присет ми идат зборовите на Емил Сјоран од силогизмите на горчината: Сите клевети- револуции, војни, прогонства имаат иста генеза запишана на едно знаме! И ние се готвевме за некој поход.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Добро. А сега, другари, името на дружината ќе го запишеме на дрвово.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Вистина е само она што е запишано на вратата на крајот од ходникот. А ходникот завршува во северното крило на приземјето.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Наместо да го заборавиш моето име Ти го вглоби во секој камен, го запиша на сите гранки Па најтивок повеј низ времето ме ниша - Така ме раздаде. Така ме уништи.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)