Наместо да продолжи со прифаќањето на овие практики, Еми почувствува дистанца од нив. Anorexia nervosa повеќе не ѝ зборуваше за нејзиниот идентитет.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тоа отвори простор Еми да започне активности кои ги подриваат реалностите создадени под нејзино влијание, и активности на истражување на алтернативни и преферирани индивидуални и интерперсонални односи.