Соборот започнал во Ферара во 1438 година а наредната година бил пренесен во Фиренца, каде што се одржале најзначајните разговори.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сѐ започна во декември пред почетокот на Новата година, кога правевме планови за нашиот тридневен аранжман во хотелот Александрија.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Како резултат на словенските преселби, започнати во VI век во Европа со тек на време се формирале следните современи словенски народи: Од Западните Словени (Венети)-Полјаците, Чесите, Словаците и Лужичките Срби; Од Јужните Словени (Склавите, Склавините)-Словенците, Хрватите, Србите, Црногорците, Македонците и Бугарите; Од Источните Словени (Антите)-Русите, Белорусите и Украинците.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Врз основа на претпоставките операцијата требало да започне во првите денови на септември.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во оригиналот, кој што Дишан го започна во 1915 година, и намерно недовршен го потпиша 1923, горниот дел од стаклото - наречен „Невестински дел“ - е одделен од долниот „ергенски дел“ со три парчиња стакло, поставени хоризонтално: според белешките на Дишан за ова дело, овие три парчиња треба да ја претставуваат облеката на невестата. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 103
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Јукстапозицијата е во согласност со желбата на уметникот нештата од природата да бидат гледани низ заплетканите детали на неговата сложена конструкција, дело кое има интенција да претставува механичка метафора за меѓучовечките сексуални односи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На крајот, несреќното совпаѓање на епидемијата на ХИВ/сидата со напливот од урбанистички и земјиштен развој, џентрификацијата и следователното поскапување на недвижностите во 1980-тите години ги разорија геј-гетата што кон крајот на 1960-тите и 1970-тите и почетокот на 1980-тите години беа центри на геј-живеењето и на геј-културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но на повеќето од новите жители во геј-гетата заедничко им беше искуството на учество во еден нов, радосен и невиден општествен експеримент: создавањето заедница околу хомосексуалната желба, геј-сексот и геј-идентитетот.443
Тој општествен експеримент излезе кратковечен.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зашто, веќе ги утврдивме трите услови чие содејство е и нужно и доволно за да се објасни општествената репродукција на машката геј-култура. (1) Дури и ако конвенционалните, хетеронормативни жанрови на дискурс се исто така и жанрови на чувствување и стилови на лично изразување; (2) ако главнотековните жанрови на дискурс, жанрови на чувствување и стилови на лично изразување се кодираат за родот и за сексуалноста според стандарната културна поетика – така што се интонираат со конкретни општествени вредности што различно се поврзуваат со конкретни обродени или сексуални улоги; и (3) ако таквите жанрови на дискурсот и стилови на чувствување или на изразување се обликувачки за одделните субјекти уште од раната возраст во животот – тогаш навистина е возможно во машката геј-култура да има нешто како примарна социјализација, доколку извесен дисидентски однос кон тие жанрови на дискурсот и на изразувањето претставува дисидентско обликување на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Децата може да бидат во некоја ограничена мера изложени на високоразвиените културни облици што содржат и што одржуваат жанрови на дискурс и на изразување – а дури и да се изложени уште од рана возраст на, да речеме, мјузикли или на мелодрами, можеби нема многу да извлечат од нив – но тие се длабоко изложени на стиловите на лично изразување што тие форми ги дефинираат, бидејќи таквите стилови на изразување го обликуваат секојдневниот емоционален живот и ги конструираат разните прагматични начини на кои старателите на децата зборуваат, се изразуваат и се поврзуваат со децата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А протогеј-субјектите реагираат на настраното нудење на одредени одлики или состојки на тие главнотековни облици што комуницираат со чувството на тие деца за различност, со нивната желба за бегство и со нивната волја да замислуваат алтернативи, како што тоа го срочил Бери Адамс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во Сан Франциско, процесот на планирање започнал во 1950-тите години.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зашто во истиот тој период, рекапитализацијата на американските градови, заедно со нејзината нужна поткрепа преку урбанистичко планирање и реновирање, веќе почнуваше да го менува урбаниот крајолик на САД.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Со други зборови, еден процес на социјализација во машките геј-културни практики може да започне во раната возраст, долго пред почетокот на активниот сексуален живот и пред почетокот на возрасното учествување во некоја геј-заедница, затоа што протогеј-субјектите уште на таа возраст започнуваат да создаваат или, можеби, само да изнаоѓаат нестандарден однос кон сексуализираните или обродените вредности што се врзуваат и со главнотековните жанрови на дискурс, на чувствување, однесување и лично изразување и со културните облици (мјузиклите, трагедиите, мелодрамите, историското конзерваторство, разните естетски практики и интереси) и нивните сврзани емоционални облици во индивидуалното однесување, кои ги отелотворуваат, распространуваат, рутинизираат, зајакнуваат и консолидираат тие жанрови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Огромниот прилив на капитал ги движеше големите проекти за урбанистичко преуредување, постепено отстранувајќи ги евтините, периферни урбани зони на меѓите од некогашните индустриски или мешовити делови каде што дотогаш цутеа геј-претпријатијата, геј-живеалиштата и секс-клубовите и заменувајќи ги со автопатишта, со висококатници, спортски комплекси, конференциски центри и магацински супермаркети.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Со прекратувањето на востанието ќе се започне во Македонија мирна културна работа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Мојата литературна дејност започна во 1904 година и, како што ми се чини, таа беше потполн триумф.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Веројатно, затоа што бев мошне весел човек, кој со радост го гледа широкиот Божји свет, кој ја одложува работата заради смеа, шега и низа од сложени анегдоти, што ги освежуваше другите, зафатени со работата, со здодевните сметки и интриги.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Кралството живна. Луѓето толку се заморија од лагата, што само штом им дозволија, сите започнаа во ист глас да ја зборуваат вистината. Започнаа, а не можат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Така одлучија министрите и ја објавија својата одлука пред народот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Кога по бојот на Алинци, во 1912-та, српските војски ја завојуваа Потковицата, веднаш востановија своја, српска воена и цивилна управа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тоа прво, второ: Јована Дамчески, зашто не беше христијанин и Турчин, го закопаа надвор од гробиштата, тука, на Бел Камен, и оттогаш Бел Каменсе вика уште и Јованов Гроб и Турчинов Гроб, а Видана и Ристана, дека беа христијани, ги закопаа, со поп, на гробиштата, и трето, првата, Јовановата и Росината приказна, се случила многу одамна пред триста, четиристотини години, кога Потковицата ја имаа завојувано и ја владееја Турците, а вторава, оваа со Видана, и сѐ што е во врска со неа, започна во Првното србско, во 1912 година, а заврши во Ворото бугарско, во 1943-та...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Својата кариера ја започна во кафеаните на Ибарската магистрала слично како што и нашата Благица имаше завидна кариера накафанска певаљка.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Аполинер е цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото тоа би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се повикуваат, во одбрана на оваа космополитска теза и врвни авторитети, како Гијом Аполинер, кој бил цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Би настанала вистинска јазична војна во Европа, па и во светот!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Изненадувањето започна во Алжир.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Започна во тие години позачестено да го чита Коранот и најчесто да запира на сурата: Бог нема да ги измени луѓето ако не се менуваат самите!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Иако носител на специјална порака на претседателот на новата Република Македонија, пред признавањето на нејзиниот меѓународен легитимитет, во потрага по поддршка на старите пријатели, бев приман на мала врата во министерствата за надворешни работи на Мароко, на Алжир и на Тунис.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Минуваше со часови крај својата гробница, суверено бараше да се менуваат нејзините димензии, борејќи се со напливите на суеверие дека готовата гробница го доближува до смртта.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Азра се поднамести и почусвствува меѓу усните густа тегава течност, а веднаш потоа устата ѝ се исполни со тврдото месо кое не можеше да се смири, кое играше во ритамот на празнењето што пред неколку мига започна во анусот на нејзината постара пријателка, но и продираше навнатре отворајќи ѝ го грлото како кога од голема жед во отворот се истура полна голтка директно во жарот за да се загасни, да се стиши.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Луѓето започнале во паника да ги празнат улиците и да се сокриваат во куќите.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Овој чудесен град, вистински крстопат на империи и цивилизации, народи и вери, град кој силно страдал во минатото, извишуван врз урнатините од паднатите империи, катастрофалните земјотреси, кој ги имаше задржано обележјата на западните и на источните царства, во кој престојувале императори и султани, се вкрстиле војски во светски судири, му се виде достоен за да започне во него да си ја ткае семејната судбина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Беше јасно дека се создаваше расположба да се продолжи разговорот започнат во моментот кога Татко ги откри скриените Мајкини знамиња.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
- Стигнавте ли јунаци? Подготвени ли сте за патување со стариот чун? - започна во шега побратимот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Од Прокопија започна во фамилијата да се создаваат интелектуалци.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Очекував да ме прашува и за судбината на мојот ракопис, фантомски започнат во Арл, потоа во 1997 година довршен во Париз, објавен во Македонија истата година, а во 1999 година да биде објавен на француски јазик од парискиот издавач Фајар, како и на турски јазик, заедно со Татковите книги и Времето на козите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Од тие причини, Британците со посебен интерес ги следеле добиените информации за формирање југословенско-бугарска федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Британците биле свесни дека советскиот експанзионизам, започнат во годините пред почеткот на Втората светска војна со потпишувањето на договорот меѓу нацистичка Германија и СССР, ќе продолжи со ставање под своја контрола на балканските држави.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
И кога еден ден Татко започна во својата библиотека - судбина да става книги на Маркс, Енгелс, Ленин и Сталин помеѓу Библијата, Куранот, Талмудот и другите свети книги, Мајка ја обзеде силен страв што не го покажуваше надворешно, немоќна да ги протолкува чудните постапки на својот сопруг.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
За нашата расправа е секако важно што Hoggart во едно од потпоглавјата пишува и за очигледно незгодното прашање на толеранцијата, што не ја разбира како откажување од секакво несогласување и превидување на разликите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во академскиот свет сѐ заедно започна во 1957 со мошне влијателната книга на британскиот професор Richard Hoggart со наслов The Uses of Literacy, во која што се добро објаснети суштинските промени на подрачјето на современата култура, а малку помалку е истражен потенцијалот на новите облици на популарна култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Примарната функција на слободното општество во постдемократската ера е заштита на индивидуалната слобода од политичарите кои се обидуваат да ја ограничат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Оваа студентска контракултура започна во Америка во 60-тите и беше раширена преку електронските медиуми. (...)
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Според неговото мислење таквата слабост е карактеристична токму за современата толеранција, што не е ништо друго туку последица на стравот и бегањето од непријатности, што се логична последица на несогласувањето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
ФУНКЦИЈА НА ПОСТДЕМОКРАТСКАТА ВЛАДА
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)