„Имаш нешто да ми кажеш?“ запраша мама, додека внимателно пеглаше една кошула на тато.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Секогаш е свртен кон оние - високите, наредени во првата половина од редицата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ете, Љупчо е во сѐ послаб од мене, но тој е меѓу оние среќници што се редат први по фискултура. - Зошто се редам претпоследен?
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ја гледав и молчев.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Зошто си ме родила олку низок?“ еднаш ја запрашав мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Кој Драган?“ запраша мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„А да земеме мачка?“ запраша мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Секако, ме болеше, ама мене ми беше убаво дека тој токму мене ме брка, а не некое друго девојче.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И животинките имаат душа...“ гласно размислувам повеќе самиот да се оправдам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Како се викаше тоа дете?“ ја запрашав мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Мама пеглаше во кујната а јас седнав на моето столче и како секогаш со дланките си ја потпрев главата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)