Гајдата запре и ораџиите ги пуштија рацете, та застанаа во недоумение.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кога дојде до масата околу која стоеја Јован, Толе и Ѓорѓи се запре и го изгледа Толета.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Низ кафеаната помина нешто како електрична струја. Дури и келнерите запреа и ги начулија ушите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Подоцна, можеш да се правиш како тоа да било само трик и дека си го рекол само за да ги натераш да запрат и дека не си го мислел навистина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Стрча кај машината, ја запре и еден момент потоа истрела два истрела со пиштол.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Можеби и вакцина ќе ми ставаат, ти не сакаш да ми кажеш“, плачеше малата, па мајка ѝ се поткачи на тротоар, запре и се сврте.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па си помисли: „Нека овој автобус запре и нека се расипе!“
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Знам после кај ќе одиш, ми вели, и еднаш ми е жал што не можам да те запрам и, уште еднаш ми е жал што не можам и јас да дојдам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Возот веќе запре и не мрда понатаму.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но се задржа кај старците цел ден и ноќта преноќева тука во дворот под ведро небо и точно разбра дека водата во тврдината е доведена со ќумци од Беренското Чешмиче, кое е надвор од тврдината 400-500 метри, та уште утре ќе им ја запре и ќе ги принуди да се предадат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Осетно ја смалив брзината. Запрев. Запре и транспортерот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Толку пати поминував од таму, таа зркната во мене, ама оти самичка, не се осмелував да ја опитам, ама денеска самата нè запре и нè внесе внатре, вели знам што бараш, те гледам секоја недела како го вртиш комшилукот со девојчето во раце и со ова убаво куче крај себе, ми кажаа што бараш, и така, ти била самичка, си имала една одајка отповеќе, вели дојдете уште од утре!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
На крај градот Федерико го запре и му го даде празното кошниче од јајцата. Внатре имаше и едно кесе со макарони.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Па си помисли: „Нека овој автобус запре и нека се расипе!“
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И пак ќе запрам и пак ќе си речам, што барам сега назад, ќе си речам, што барам кон местото откај што тргнав. И пак ќе се вратам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И таму запревме и Мирче се сврте и редум ги избаци децата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)