ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Дедо Петре го праша: - Како, како, внуче Дончо? Како врви учењето?

Ако ја изневериме, камата да ни се зарие во нашето срце, револверот нека го пробие нашето машко чело! Смрт или слобода!“

Сесијата очигледно беше завршена. Иглата се зари во раката на Винстон.

Една игла се зари во надлактицата на Винстон. Речиси во истиот момент блажена, лековита топлина му се разли низ целото тело.

Во прегратките да ми спие сонот на бесмртноста, танцот на самовилите да ме води на свети места, а јас нежно да чекорам по невидливата патека на вечноста.

Душа која се храни со страдања, сол на жива рана, остар жилет зариен во крваво месо.

Душа која гори во пламенот на пеколот овде на земјава меѓу жививе.

Дозволувам да ме опие свежиот мирис на љубовта, цутот на младоста да се зарива во мојата осамена душа, духот на времето да застане во моето раскрварено срце.

Сончевите зраци кои како рој влегуваа во собата ги почувствува како огнени стрели кои се зариваат во нејзиното тело и вивнуваат во пламен.

Рада ги затвори очите помирена со судбината, дека веќе е нечиј плен; како да очекуваше забите на сопственикот на канџите да се заријат во нејзиниот врат.

И во мигот на радоста, одекна зад него истрел и сети како куршумот му се зари во грбот.

Да бев хирург ќе го земев скалпелот в раце и ќе се радував кога тој ќе блеснеше со својата остра, заслепувачка светлина пред да се зарие во месото, во дивото, за да му покаже дека има подива билка и од најдивата болест.

Се пареа како животни; таа стенкаше и бараше да се зарие во неа до коска; токму така, до коска; Фисот стенкаше, мрдаше со голиот газ, а Луција бараше уште; во еден момент, таа ме погледна и рече: „Фис, некој нѐ гледа“.

Широко езерско синило и таа како чун зариен во него; кога сите правеа куќи понастрана од езерото за да не ги лока и подјадува, Бандо тука, на самиот брег, до самата вода ја направи куќата да го слуша нејзинот шум, нејзиното заплискување на ѕидот од куќата и брегот; а кога езерото ќе надојдеше и ќе се разбеснеше, кога ќе почнеше да му ги подлокува ѕидовите на куќата, тој го молеше бога само да не му се урне куќата и да го потфати, а кога ќе се смиреше езерото, веднаш почнуваше да ги поправа и зацврстува ѕидовите. И така постојано.

Разделувањето на подароци и големото запознавање го направивме во големиот салон со белиот мебел.

Ја фатив кваката среќна дека ќе успеам да избегам, кога по вратот ме повлече тешка рака со дебели канџи кои ми се зарија во месото.

Една жена, кога некој ѝ зборуваше, постојано ја движеше главата влево и вдесно, затоа што ѝ се чинеше дека зборовите летаат кон неа, и можат да се заријат во нејзиното чело.

Од брат ми понекогаш позајмував лист хартија и молив.

Острите предмети ме повикуваат да си го засечам телото, шилестите – да ги заријам во моето срце.

Еднаш, по едно “Ќе беше подобро да не те родев,” кога себеомразата сакаше да ја убие пречувствителноста, се скрив под креветот, си ги ставив рацете околу вратот, и палците силно ги зарив во грлото над клучната коска, сѐ додека не ја изгубив свеста.

Имаше луѓе кои ги искривуваа лицата, го извитоперуваа гласот, и се претставуваа како ѓаволи, нудеа откуп на душите, најавуваа апокалипси, се закануваа дека на прагот е настапувањето на царството на темнината.

Реката ме привлекува кон себе со истата брзина и сила со која тече.

Размислував за него како бесно работи и работи во бавчата, со лицето што беше скоро зариено во земјата.

Капетанот умре. Големите кристални микроскопи започнаа да ги набљудуваат црвените снопови од мускули; металните прсти се зарија во срцето што сѐ уште работеше.