застане (гл.) - во (предл.)

Гоце, Коце и Тасе се фатија за рака и застанаа во ред.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гајдата запре и ораџиите ги пуштија рацете, та застанаа во недоумение.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа тој цврсто стоел на ставот, Британија непоколебливо да застане во заштита на грчките интереси.366 Притисокот на Сарџент вродил со плод.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сарџент грижата за Грција ја сметал за британски долг, посебно во ситуацијата во која се наоѓала Грција ја сметал за британски долг, посебно во ситуацијата во која се наоѓала Грција која поради несредената состојба во земјата не можела да застане во одбрана на своите внатрешни интереси како што тоа би го направила во „нормални услови“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Изборот е, веруваме, репрезентативен и речиси како прва информација на овие простори, доволен. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 80 ХАОСОТ: ЈАН Персивал Наука за стварниот свет Ако од мост гледате како еден лист плови низ потокот, ќе забележите како застанува во еден малецок вир, како се завртува неколку пати и се пушта за нешто подолу да биде фатен во ново вирче.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Две солзи застанаа во нејзините очи, светнаа, брзо се слизнаа и се изгубија во кршовите на избразденото лице.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Самиот си се виде како носи цела кутија цигари во џебот на кошулата, или во џебот на палтото, и како постојано има кибрит за себе, и како застанува во трафиките за да си купи кутија цигари.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во јули застанат во вашиот двор да ја кренам раката наспроти сонцето и внимателно движејќи ја низ воздухот да се одрзува сенката на секој нејзин потег како оган што да го нагризе ѕидот сѐ дури мислата на тој цртеж не се вглоби во душата на каменот сѐ дури среде ова болно јаве на животот ѓаволски убава одново не се покажеш ти наведната како му ги замиваш раните на вашето болно ждребе и гледаш на мапата на неговата засушена крв пат што скршнува кон вилински езера и коњ на патот што `ржи самоти ѕвездите и стебленце бела бреза што се ниша над младичот.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
"Тогаш", рече човекот во сина облека, "треба да застанете во ред".
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Мислам...“, рече човекот во сина облека, „дека треба да застанете во редот“.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
" Младичот и девојката пратија поглед во редот, се сретнаа со осум очи и четири прекора и помалу незадоволни, но сепак поради желбата да се допаднат еден на друг, застанаа во редот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не застанаа во одбрана на тие кои дадоа се.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тој ден не застанавме во редицата за да земеме манџа од казанот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Зошто македонските борци не застанаа во одбрана на тие 12-мина?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Роза, Марие, Паулина и мене нѐ ставија во група од дваесетина жени на наша возраст, и такви грбави, расклатени во одот, со бастуми во рацете, со погледи кои се обидуваа да наѕрат нешто повеќе во просторот, нешто подалеку од неколку педи околу себе, нѐ поведоа до блиските бараки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ни дадоа леб и вода, и нѐ застанаа во ред да ни ги прегледаат документите, да ни ги запишат имињата, годините на раѓање, каде сме живееле, и да определат каде ќе нѐ сместат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оние застанаа во еден миг. Тие знаеја за него, тие сите го сеќаваа одамна на прозорецот него, но сега застанаа сигурно и од нешто сосема друго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше неговиот лов и Змејко сега можеше да ги напушти карпите и да го очекува каде ќе застане во спуштањето од оние негови висини.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Можеше само уште да ги гледа сите оние букови трупци, наредени во карма до тезговиот, готови да го заземат местото на оној пред бичкијата, како и целата таа просторија да имаше стеганати вилици како него, застанат во нејзината средина, уште еден ненужен дел, отповеќен дел.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Со изговарањето на градот горчлива грутка застана во грлото на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
За ова да не биде забележано, ја спушти повторно во полната чинија. ѝ требаше вода, грутка ѝ застана во грлото.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некој укруп му застана во градите, укруп и мене ми застана за него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Санката почнува да се лизга сѐ потивко и потивко, фучењето на ветрот и на лизгањето не се веќе толку страшни, здивот веќе не застанува во градите и ние најпосле сме долу.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Марија погледна под покривката и здогледа ледени очи и непоткуплив показалец кој ѝ покажуваше да застане во редот. Го послуша.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Една друга жена, која на Марија ѝ изгледаше почовечна и со повисок чин, го прегледуваше редот и подготвуваше попис на имињата што новодојдените ги имаа напишано на картони кои им беа зашиени за облеката.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Малку подоцна таа доаѓа на себеси и веќе со прашање ми се загледува во очите: јас ли ги кажав овие четири збора, или пак само така ѝ се сторило од виорот на ветрот сред шума?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сплеткани, неми веднаш застанаа во строј. Проклет да бидам, неми.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Можеби револуциите се неговиот единствен луксуз во кои застанува во првите редови, но брзо ги губи илузиите, нема режим што може да го спаси, принуден да се приспособи на секого и сешто...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Деспотизмот секогаш ќе смета на неговото жртвување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Постарите мажи се грееја во огништето и нервозно брчкаа во пепелта со големите чибуци.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Апостол на албански неколку пати им нареди да се откријат жените, а тие застанаа во положба да се молат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Винстон застана во место. Девојката застана на коленици.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„ Застанете во средината на собата. Застанете грб со грб.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон застана во место, и се сврте. Тоа беше О'Брајан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога тргнавме, беше приквечер. Застанавме во некое дуќанче на периферија на градот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Како времето да застанало во собите на хотелот, секоја посебен експонат, со различни шарени цветни тапети, оригинални стари делови од намештаи, меки килими секој со различни мотиви и шари, големи и удобни кревети.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Работничките права во Македонија беа и ќе бидат на удар, многу повеќе ако самите работници и политичките субјекти кои ги застапуваат нивните интереси не застанат во одбрана на работничките права.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Тогаш, - рече човекот во сина облека, - треба да застанете во ред Тие зачудено го припогледнаа, ги вкрстија своите погледи и очигледно не сакаа да го прифатат она што им го рече тој, но сепак се потчинија.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Младичот и девојката пратија поглед по редот, се сретнаа со осум очи и четири прекора и по малку незадоволни, но сепак поради желбата да се допаднат еден на друг застанаа во редот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Мислам, - рече човекот во сина облека - дека треба да застанете во редот. 44 okno.mk Новодојдениот зина од несфатливост.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Царот, слугата и летачот застанаа во големата градина.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Пандо му подаде рака.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Момчињата се вратиле. Нумо не брзаше да застане во редот пред казаните.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пандо се оптегнува, погледнува долу и, кога забележува како се редат пред казаните, оди во својата барака, ја зема лименката од конзерва што виси на гредата и, нишајќи се, застанува во редот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Загинаа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога заѕвони шината и луѓето почнаа да застануваат во редици пред казаните таа, држејќи во обете шепи сливи што ги собра вчера, со растреперен чекор, со образи облеани во солзи, оди од жена до жена, од маж до маж и моли: - Земете, добри луѓе, каснете, каснете за душата на Ристо, син ми...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Така на крајот отиде до шалтерот за продажба на билети и го праша службеникот, „Кога би оделе каде би оделе?“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа се приклучи во редот, внимателно сослуша што лицето пред неа му кажа на службеникот, ги повтори истите зборови и потоа патуваше било каде.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
По извесно време почна да ѝ снемува пари и таа реши да застане во првиот следен град, да најде работа и така да го проживее остатокот од својот живот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во прегратките да ми спие сонот на бесмртноста, танцот на самовилите да ме води на свети места, а јас нежно да чекорам по невидливата патека на вечноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Застанати во ходниците, потонати во молк, се обидував да ја проценам искреноста без помпезни гримаси и сарказам, скандалозен перформанс би изгледал како лудило а сентименталните работи како баналност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Со секоја секунда бев подалеку од тебе но поблиску до вистината, не можеме да го сокриеме тоа што сме, ќе не пресретне еден ден каде и да е, по кој пат и да одиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Времето се лизга низ моите нежни години, а се плашам од минатото, од просторот и времето застанати во еден миг, а секој миг претворен во слика насликана на платното на очајот која секоја вечер ме враќа на местото на злочинот, обоено со агонијата на немоќта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Дозволувам да ме опие свежиот мирис на љубовта, цутот на младоста да се зарива во мојата осамена душа, духот на времето да застане во моето раскрварено срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се плашам од сопствениот одраз во огледалото, го гледам тоа што несакам да го видам, а тоа што сакам да го видам е од другата страна на стварноста, нејзината опачина е моето вистинско лице.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ја гледаше единствено како секој ден си го проверува сандачето, па помисли дека можеби има некое момче во Франција, но брзо ја отфрли таа идеја како премногу песимистичка.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но, одеднаш сите три застанаа во место и длабоко да се замислија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Влатко, застанат во близина, ѝ завидуваше на Нина дека така спонтано излезе да си ја прегрне другарката.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
И покрај фактот што вистината за настаните во Македонија во американскиот печат полека си го пробивала своето место, односно може да се каже - задоцнетата вистина за носителите на отпорот, американскиот политички естаблишмет, по смртта на Рузвелт, влегол во сферата на "реалната политика" и застанал во одбрана на интересите на западната демократија во Грција и во Турција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Со тоа и двете големи сили застанаа зад прокламираната федерална Македонија, како единствена "дозволена" солуција за македонското национално прашање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Се вратија, му рапортираа на командантот и застанаа во редицата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
За пример, во тој твој комунизам, Јани, најленивиот, прв ќе застане во редот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Наеднаш тишина. Сите присутни застанаа во став мирно.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога другарот командант ќе рече „Строј се“, тогаш вие ќе застанете во ред една покрај друга. Ме разбравте?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)