застане (гл.) - вака (прил.)

Еден гуштер ми застанал вака и ме гледа, се гледаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни застанаа вака, од страните, и нѐ држат на око, што се вели, како да нѐ носат спровод.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше сме застанале вака пред излогот и си ги гледаме главите во него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Застанало вака, наниско, мислиш и тоа е избркано од небото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога ѝ застанаа вака чудно облечени, во бугарски алишта, распашани, со двајца стражари зад нив, таа се исплаши, одстапи и сакаше да побегне, но во последниот момент ги препозна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)