затвори (гл.) - дуќан (имн.)

Максим им заповеда да ги затворат дуќаните и заедно со сиот потребен алат таму да отидат, на ѕидањето на општината и на училиштето, за да им бидат од припомош на мајсторите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тој рече дека имал некоја стрина по име Цвета; дека била фризерка и дека имала дуќан во центарот на градот; дека како дете редовно наминувал кај неа во дуќанот, а таа по работата, откако ќе го затворела дуќанот, го водела дома и му мачкала едно парче леб со жолт путер; таква жолта боја никогаш веќе во животот немал видено, ниту пак некогаш повторно во животот сетил таков мирис.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Најпосле татко му го затвори дуќанот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кој ни запусте, затвори дуќани, куќи високи?
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
По ова што стана вечерва, да чуе светот дека сум ти ја дал Симка без пари: подобро да го затворам дуќанот! Што е ред за мома, ќе платиш!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Празнично утро. Костадин е сам, и, токму после миењето, се брише со крпа).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„ ... Едно време, додека тука комунистите беа на власт, откако Тито се скара со Сталина, власта овде почна онде – овде, планирано да дозволува по некоја приватна работичка, но со отворена можност не само да му го затворат дуќанот туку и да го остават во долгови што доживотно не ќе може да ги плати.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)