зафаќа (гл.) - високо (прил.)

Беа два слоја од тој длабок снег, едниот беше здола и го зафаќаше високо до над колениците, а на неговата површина стоеше една дебела корка, која иако тешко, но сепак секогаш се раздробуваше под неговата тежина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Под нив снегот беше мек и го зафаќаше високо над колениците.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)