Едо зајде во површно, но за него многу важно љубопитство.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Од друга страна, си велам, дали сум сигурен, дека пак не би направил исто да се најдам така зајден во еден чун?...
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ѕвони, ѕвони Чиниш: на замин Коњу мој, ајде Пред да нѐ зајде Во недофат Сами. Мора Сонувам: Еден апокалиптичен коњ Еден апокалиптичен пес И една грда месечина.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Секој час пак зајдува во длабок сон.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Ги прими пакетите и, колку и нетрпеливо да ги очекуваше, сепак отиде прво да прилегне, при што речиси веднаш зајде во тврд сон, но по нецели петнаесетина минути на сон му се чу како ѕвончето на влезната врата ѕвони со некоја несфатлива алармантност, па се разбуди целиот испотен, недоспан и до преплашеност изненаден дека ѕвонењето на ѕвончето на влезната врата било само сон.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)