Не зборуваше неговиот мозок, беа тоа неговите гласни жици.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Средбата со вас ме наведе да се почувствувам како патник којшто се загубил во земја во која никој не го зборува неговиот јазик.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
За секој писател најнепосредно зборуваат неговите дела, па затоа да ги слушнеме нашите рецитатори и литерати!“ ја отвори средбата Теми - возбудена, но без грешка.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)