Мајка го слушаше внимателно. Никогаш го немаше видено да ѝ зборува толку долго и со толку силен занес. Дури и соништа да ѝ открива.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Никогаш Мајка не ни зборувала толку многу и за толку значајни настани од историјата на семејството. Ние сега си се чувствувавме позначајни.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Кога еден писател ќе почне да зборува толку многу за животните, тоа е затоа што во нијансата на секој посебен збор нешто крие.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)