Како низ решетка го здогледа нејзиното лице. Нечисто. Неизмиено.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Веднаш го здогледа нејзиното име и презиме на корицата од папката. Ѝ ја подаде на Елена.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Како сега, повторно да го здогледа нејзиното зачудено завидливо лице, тогаш кога се сретнаа пред Стоковната куќа...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Во темнината телото тлее и очите, загледани во решетката, истекуваат во копнеж да го здогледаат нејзиниот лик.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)