Станала Неда да си земе нешто дома и Силјан слегол од куќа, та ѝ го зел клопчето што везела сосемати игла и го качил на куќа, та го скрил во сламата за ич да не се сеќава.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
- Носиш ли ракија, цигари, - ме прашаше Мите. - Не, - му одговорив. - Тогаш ќе земеш нешто од мене, - ме замоли. - знаеш, Германците не пуштаат повеќе од едно шише ракија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)