Ова нема цена, ама бидејќи не може да се пренесе во Европа, таа мора да нѐ земе со просторот заедно.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Да се пресегнеш ти некако, - му вели главата на телото, - да ме земеш со рацете и да ме ставиш на твоите рамена.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
На оваа убавица со години сум мислел, сум се мачел да ѝ пријдам, поради мислата на неа толку пати не сум можел да легнам со жена ми и одеднаш, сега кога таа ми се предаде, кога имав чувство дека пречекорувам во пределите на рајот и чистата среќа, дури и помислував како ќе се разведам за да се земам со оваа жена, јас одеднаш почуствував несовладлива желба за сексуален однос со мојата жена која, еве, на очиглед ме изневерува со радијаторот, како што тоа буквално може да се каже.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Но денеска пак му ја зедоа со пцуење, зашто ноќеска сите ги растревожи и ги натера да дотрчаат кај него дома, вооружени и готови за борба.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Лели ќе ме земиш со тебе? Како ми велеше зимоска? Сети се само колку убаво си а поминаме ваа зима!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— почна Толе да ги боцка трупарите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Слобода се зема со борба, со крв, шо се вели, а не се дава бакшиш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако е кабил да ме земете со вас.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е, лебами, тиа пушки не се земаат со колај — пробрбори друг од трупарите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Помогни си сам ако сакаш и господ да ти помогне!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Таа го зеде со усмевка - божествена усмевка.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таквото однесување зар не е слугување на гревот? (Ова грев, сфатете го според објаснувањата на берберот Среќко кој, и покрај трите месеци поминати в затвор, не престана да се препорачува како единствен претставник на Господа во нашето место).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Колку долго може да потрае една тајна? Дали треба да ја земеме со нас кога заминуваме засекогаш?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Законот не дозволуваше тие жени, сеедно од која причина сопрузите ги исфрлиле од дома, да имаат право да ги земат со себе децата, доколку нивните мажи не ги исфрлиле и децата заедно со нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Клара им помагаше, но не го идеализираше мајчинството.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Другиот ден мајката замеси леб од брашното што го зеде со купони кога бакалницата на капиталистот што живееше до црквата се национализира за да се нахрани гладната работничка класа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Кога се исправа пред седелката, со левата рака држејќи се за дрвото, а во десната држејќи го секирчето, некое време се навикнува на темницата внатре, потоа, кога го здогледува бувот, исправен и скукален сред седелката, го зема со секирчето од страна, оддесно.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И за проодување ѝ кажав да викне две сестри и сестрите да земат со устите вода од под воденица, пред сонце, во недела, уште неугреан денот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да бев сигурна дека навистина не ми е мајка ќе ја земев со црнците и ќе беше задоволна. Ќе имаше и кур и пари.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Остави ги тие тефтери и фермани што си ги зел со себе.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не водеше сметка дека ноќта може да го фати предвреме и дека не си зел со себе ни барем мало ложниче од козина.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Зедов со секирата, потчепнувам овде-онде, буричкам по изрованата земја. Се вртам, се трештам.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Пак му се заѕури во лицето и сакаше да го стисне за гуша, да го удави што не му го доведе детето што го зеде со себе. – Кадијата од Прилеп ги собра сите деца од Атпазар, па и нашиот Ѓелета го плени.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тука, пред сите, му вели таа во себе, се заколнувам дека нема да те заборавам на оваа тумба, кога ќе се враќам назад во Македонијата, ќе те земам со себе.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И, еднаш, Мајка реши да си ја земе со себе кафената бунда.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка, стапната на брегот, му рече: – Ако го бараш твојот ракопис кој ти беше оставен на масичката пред прагот, јас го зедов со себе! Не грижи се, го чувам добро.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Му префрлуваше на починатиот Татко, со тивок, речиси нечуен глас во тажачките, што и тој не ја зел со себе, за да не го живее остатокот од животот без своите чеда.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Си го зел со себе внука си Велка да му ги тера воловите.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Тој расте од под земи со зрното пробива надоаѓа и пука татнејќи ми во градите на небото.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Посакувам да бев малку повеќе прониклив. Сакам навистина да расчистам со причината зошто ме зедоа со нив?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се врати и на вратата од собата на Висара закова ново резе и стави нов катинар, а клучот го зеде со себе.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
И којзане до кога веселбата ќе траеше, ако на Бандо не му удри лакомијата во пиење: ја фрли чашата и зеде со котле да пие вино; кога го испи котлето, го стави на главата и почна да игра со него: го тресеше на главата, скокаше, сѐ додека некој на шега не го удри со рака котлето; тоа направи: пуф! втона и се навре на главата од Бандо; притрчаа луѓето да му го извадат, да му го истргаат, но беше попусто: тоа беше така заглавено, што ништо не го вадеше; при секој обид да се извади, Бандо офкаше зашто носот и ушите му запињаа и не даваа да излезе котлето; се обидуваа да го скршат, да го расечат котлето, но сѐ беше залудно, зашто при секој удар, Бандо офкаше. Боже, што стана ова, се чудеа луѓето.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
В недела тато ја зема со себе во автомобилот и ја шета низ градот и околината, за да ѝ биде убаво и весело.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И зедов со мене три жени.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имаше можност ако го поминам интервјуто да ме земе со него на истиот брод со некакви лажни документи дека сум му жена.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)