Не знам која е твојата идеја за државен, а која за независен театар, ама работите не одат заедно.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Многу нормално. Барем теоретски.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сакав да видам кој беше оној со кого отиде женатаза која само јас знаев која е - Кристапор Микелајн, Едвард Жорес или Жорж Лоран.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
За тоа што побрзаа, не знам која е причината, но по се изгледа дека нешто ги загрозувало па така и побрзаа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
А не вака, сѐ истите, па истите.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сакам да имам нови облеки и многу облеки, да ми е преполн креденецот, да не знам која да ја одберам кога ќе го отворам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Никој не знае која е таа иднина на којашто би се обложил.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Не знам која е логиката на овој предлог.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
-Семирамида, додека ја гаснела светилката, рекла: „Како што јас, убиец поради светлината, затемнувајќи се себеси, ја згуснувам темнината.”
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- прашува Даркер, од кој знае која комора на самиот себе... 90 Margina #21 [1995] | okno.mk Дали и Даркер станува изгрицкан од мачното прашање за идентитет, кое полека го задушува дејствието и бавно ги хибернира на момент така раздвижените, толку забрзаните јунаци?!!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)