Јас ја знам целата ваша историја и сега ќе зборуваме отворено.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
По божиќниот распуст даскалот Бино го испраша Крстета од аз до ижица и се покажа дека овој шебек ја знае целата азбука, го испраша по сметање не само до дваесет ами и педесет.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Требало да се истакне „храброста“ на војската и полицијата коишто успеале ладнокрвно да ги ликвидираат атентаторите (иако за нивното херојско однесување и загинување знаел целиот град) и по секоја цена, било преку прогласувањето дека тие, наводно, му припаѓале на „Македоно-бугарскиот комитет“ или преку „пронаоѓањето“ кај Коста документи, да се убеди домашната и странската јавност дека гемиџиите биле членови на „комитетите“ и дека имале врска со Бугарија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Изгледа дека ја знаеше целата песна наизуст.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Негувателката ја знае целата приказна и многу ѝ е жал за бабата, па, божем чита, ѝ вели: „Сме утнале, баба Надежда, за утре била средбата“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Јас а ни никој жив во селото не ја знае целата прикаска, ама така некако Пандо попадна во лош осарник...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Да, драги Албанци, за вашата драма треба да знае целиот европски континент.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)