Оти очите му играат само над платицата што ја делка и му играат на смени.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Бугарија во македонското востание ја игра само улогата на Каравлашко во бугарското востание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
„Стар лисецу“, внатрешно се насмевнав, „ти играш само на сигурно!“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ќе играат само сенките. Но јас веќе нема да бидам таму.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Кога акушерката ме принесе до татко ми, тој со изглед на зналец го погледна она што бев јас и воскликна: - Можам да се обложам дека ова е син!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Веројатно алудира на нејасниот крај на двајцата првоборци, помислив, но коментарот го задржав за себе си иако сфатив дека ме беше поканила да играме само за да ми го каже она што изгледа не смееше пред Раде.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)