И озгора почнаа некои гласови да идат небаре луѓе да се караат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Влатко воздивна, сонот не му доаѓа. Денешниве настани му идат небаре сон - а сепак - јаве. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)