Но јас идам овде, јас постојано мислам за вас, сакам да ве видам, боже колку сакам понекогаш да ве видам!
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Значи сигурно Грците идат овде? - праша Коте.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тоа беа сигурно редовните гости на Каплан-паша, кои во петоците идеа овде на теферич и за да си ставаат жените ума и к'на, додека месата им се греат во топлите извори.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Гледаш оти не ти идат овде, им е срам. (Му намигнува на Анѓелета.) Ќе дојдеа да беа променети, ама зашто се онака, како што беа на работа, им е срам.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
– „Тие луѓе се штрковите наши што ни идат овде, браќа, им рекол; тамо во градот кај што бев има два извора: во едниот да се искапеш ќе се сториш штрк, а во другиот да се искапеш, да се сториш човек.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
- Тие луѓе сет штркојте наши што ни идат овде, браќа - им рекол.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Тамо во градот кај што бев, имат два извора: во еднио да се искапиш, ќе се сториш штрк, а во другио да се искапиш,да се сториш чоек.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
ЛУКОВ: (Ја запира пак со својот збор.) И... и ќе идете овде само кога ќе Ве повикам?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)