Фрли, дури кога успеа да дочека да го види тој огромен ѕвер, со онаа ужасна тврдоглава тупост во секое свое движење, со една таква тупа решеност, во тоа како беше насочена кон него, пред која како да не постоеше никаква можност за скршнување, за отстапување, со една тупост, со која таа би продолжила да иде право кон него и кога би била мртва, на тоа место, на педесетина чекори од него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Иди право на мене и ми вели: вака и вака. Јас в земја да пропаднам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некој спие, кркори. Еден војник излегува од окопата понадвор. И иди право на мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Влегува уплашена и иде право на мене, ми се обесува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Војскава иде право на нас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Лазаме со бомбите в раце, а една група војници што ја штити митралезот, иде право на нас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
идат сега полицајците на Јанис Метаксас и ти дежураат пред устата, под ушите, не смееш ни кучето со свои зборови да го повабиш, ни козата да ја искараш, оти не им зборуваш грчки, ти велат, моето куче не знае грчки, им велиш, мојата коза не разбира, полицајците и оддалеку знаат на кој јазик зборуваш, по отворањето на устата знаат и идат право на тебе и во отворената уста ти плукаат и после ти ги кршат забите и ги бришат словенските букви од црквите и од гробовите,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си мислам дека и дрвјата тргнале да одат и, идат право на нас, ќе нѐ газат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)