А Бисера, колку го виде оти ја симна шапката и почна да се крсти, избега и не се обѕрнува назад, оти поп кога колне не треба да го гледаш: макар и другото да колне, клетвите го фаќаат тој што е крај него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Голдштајн беше ренегатот и отпадникот кој некогаш, одамна (колку одамна, никој точно не се сеќаваше) бил една од водечките фигури во Партијата, речиси на исто ниво со Големиот Брат лично, а потоа почнал да се занимава со контрареволуционерни активности, бил осуден на смрт и мистериозно избегал и исчезнал.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сестра ми, која е сериозно ментално болна, ми избега и досега ја барав.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А кога таа повремено ќе направеше обид да се помрдне кон едниот ѕид на куќата или плевната за да шмугне крај него, и тоа се помрднуваше на таа страна за да ја спречи да му избега и за полесно да ја зграпчи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ние се искачивме на горната ледина над зимниците Јанески за да му кажеме на стрико Симо за срната бидејќи се исплашивме дека може да ја испушти и таа потплашена да му избега и да удри право во Турците ловџии.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Избега и еве го сега овде во оваа осамена колиба ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Да не знам кај да избегам и како да му се опулам на Горачинов.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега беше избеган и беше радосен од тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Станав и јас, со задоцнување сокривајќи ја Мечкојадовата шарена торба зад грб.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тој извади од џеб зрна суво грозје и ми ги подаде на дланка но со таква бавност како да сум птица што може да му избега и да го остави бескрајно молчалив и осамен.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Избегал и се сокрил некаде на островот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)