извади (гл.) - цигара (имн.)

Пубертетлијата извади цигара и ја запали.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ене ги рече Дуко Вендија, без да ја извади цигарата од уста.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тргнавме натаму кон камбанаријата. Јас веднаш се искачив дури горе кај ѕвоното, а Јован остана долу, ја побара кутијата цигари во сините работнички пантолони и, откога ја најде, си извади цигара, зачуден од моето љубопитство.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тој зачудено ја накриви главата и ја извади цигарата од уста.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Отец Симеон ја извади цигарата од уста и се потпре со гради на масата. На челото, под темнината кожа, му набабреа пијавици, јаки жили полни со горка врелина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Баждар ја извади цигарата од уста, плукна и се заврте кон нас.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)