Митра извади еден саан цеден мед: налепи една питулица, залепи ја со друга, такатака сите со ред.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јас тебе су ти ногу борч и сакам ваа вечер малку да ти се одборча, — и посегна во пазамарката, та извади една пара.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Парољуб Шврчковски извади една од неговите дебели пури и ја пушеше така страсно ко Северина на бродот.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Исто како што стори пред неколку дена, тој извади една метална паричка од џебот и погледна во него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сајм беше извадил една лента хартија на која беше испишана долга колона зборови и сега ги проучуваше со хемиско пенкало во раката.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Додека Петре Даскалот со куц-куц му се приближуваше, татко ми од дисагите извади еден шеј завиткан во некоја црна басма.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Извади едно парче, го донесе над огништето, го исчисти од солта, па го исече на четири парчиња.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога дојдоа Србите, извади едно пусулче превиткано како аптекарско ќесуле за прашок против болка и стуткано во чкрипливото стапало на дрвената нога, според кое произлегуваше дека односниот се борел во редовите на српската војска, дека бил ранет и дека се инвалидизирал, па се молат српските власти да му излезат пресрет, покрај тоа што ќе му доделат инвалиднина.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се чувствував крајно слаб како **** Рокет - име на затвор крај Париз (забелешка на преведувачот) Margina #21 [1995] | okno.mk 135 да сум боледувал.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Извади еден душек од својот кревет...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Не ми беше донела среќа!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тогаш префектот извади еден бележник и почна на глас да ни чита подробен опис на внатрешниот, а особено на надворешниот изглед на исчезнатиот документ.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Додека попот штракаше со кадилницата над ковчегот од Мил и му читаше молитва, слепата Донка рошна по џебовите и извади една книжна пара за да ја стави на иконата на Св. Богородица; парата ја жулкаше со рацете, ја меткаше, постоја малку со неа в рака како да се двоуми, а потоа ја стави на иконата; алкајќи со прстите, ги собра ситните железни пари што ги имаше на иконата ги стави в џеб.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)