ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Каква општествена и емоционална работа вршат таканаречените „женствени“ идентификации на геј-мажите?

И жените морале да се борат против општествената категорија на женственото.

А тоа е токму причината поради која некои автори претпочитаат поими како „несообразност со родовата улога“ и „родова нетипичност“ за опишување на машките геј-практики на родот: тие понатаму укажуваат, со самата своја неутралност, на извесна одложеност на судот околу точното значење на машкото геј-родово дисидентство, на одбивање некои и сите отклони од канонската мажественост да се дефинираат автоматски, без размислување и некритички како „женствени“.

Зашто женственоста, како што ја замислило нашето општество, појасно си ги открива крајната некохерентност, крајната претераност и крајната апсурдност кога ја отелотворуваат и ја изведуваат мажите отколку кога ја отелотворуваат и ја изведуваат жените.

За да започнеме со одговарање на тоа прашање, треба да ја разбереме машката геј-„женственост“, односно она што важи за „женственост“ во машката геј-култура, како нејзина сопствена појава, или палета од појави – како нешто мошне разграничено од разните видови женственост што ги пројавуваат и што ги изведуваат жените.

Но таа оди и подалеку и ја покажува лудата екстравагантност на нашите културни конструкции за женственото.

Каква е, всушност, машката геј-врска со женственоста?

Третирајќи ги женствените идентитети како улоги наместо како суштини, како општествени изведби наместо како природни состојби, геј-културата им ги загрозува достоинственоста и легитимитетот и, со тоа, им го слабее правото од нас да изискуваат верба.