изгасне (гл.) - глас (имн.)

Пожолте. „Свињо“, рече со изгаснат глас.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Еве, синко, излегува, - со изгаснат глас му рече таа не одделувајќи го погледот од чардакот, каде што се раздвижија сите и ѝ направија пат на Викторија, која излезе во тој миг од одајата со една постара жена.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)