излачи (гл.) - од (предл.)

Оваа прагматична и дистанцирана историја како човековиот апсурд, излачува од страниците на книгите хумор, кој сите ги преплавува, нагласувајќи ги најтрагичните ситуации.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Гледаше како денот полека се излачува од муграта.  Му дојде в глава помислата дека долго не бил во синагога.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)